έμπρεπος

ἔμπρεπος, ο (AM)

ευπρεπής, τίμιος

μσν.

(για ενέργεια) ονομαστός («νὰ ποίςῃ πρᾱγμα ἔμπρεπον εἰς τέλος τῆς ζωῆς του», Χρον. Moρ.).